IGK: Saopćenje povodom prvostepene presude Ratku Mladiću

22.11.2017.

Institut za istraživanje genocida Kanada {IGK} je očekivao maksimalno pravno moguću presudu, doživotnu kaznu zatvora, za jednog od največih zločinaca savremenog doba, Ratka Mladića, generalu i ratnom komandantu Vojske Republike Srpske za zločine jedne od najtežih u historiji modernog čovječanstva.

Bez obzira na navedeno, smatramo da  žrtve još nisu dobile od Haškog tribunala najviši nivo respekta. Jer kontinuitet činjenja krivičnog djela genocida u periodu od 1992. do 1995. u BiH nije presuđen. Naučna činjenica koja se  često razlikuje od sudske činjenice je utvrdila da je genocid izvršen u svim okupiranim mjestima i mjestima pod opsadom u BiH.  Utvrđivanje genocida iz tačke 1. optužnice bitno je bilo zbog kreiranja historijskih i pravnih činjenica i nužnosti postojanja sudske prakse koja će potvrditi da je unaprijed smišljenim i planskim radnjama i mjerama, počev od aprila 1992. godine, u opštinama Prijedor, Sanski Most, Ključ, Kotor Varoš, Vlasenica i Foča, počinjen genocid. Mladić je bio jedan od ključnih partnera u udruženom zločinačkom poduhvatu u kome su pored političkih, vojnih i policijskih lidera entiteta Republika Srpska učestvovali i lideri iz Srbije. Zajedno su radili na strateškom cilju, razdvajanju Srba od Bošnjaka i Hrvata i složili se da je to historijska šansa da se stvori srpska država sa što manje unutrašnjih neprijatelja, kao i oko sredstava kojim će to postići. Na žalost i ovom presudom uloga Srbije je svedena na propuštanje sprječavanja genocida u Srebrenici.

Izostavljanje 6 opština iz presude, i ako su elementi genocida prepoznati, ali nije utvrđena genocidna namjera, svelo je genocid  u BiH teritorijalno na Srebrenicu i vremenski na 1995. godinu. Sve ono što je prethodilo, stravični zločini počinjeni u 6 općina, plan za koji je sam Mladić u maju 1992. godine ustvrdio da je genocid i čijem je ostvarenju doprinio, ostalo je na razini progona i zločina protiv čovječnosti.

Institut za istraživanje genocida Kanada će nastaviti sa naučnim dokazivanjem počinjenih zločina kao djela genocida iz tačke 1 optužnice. Genocid počinjen u preostalim dijelovima BiH bit će na životu koliko i istraživači i žrtve koje će na njega opominjati, te će nestankom njih nestati i posljednji tragovi njegovog počinjenja. U vremenu zatvranja Haškog tribunala, pozivamo UN da odmah pruže potrebnu pomoć nacionalnim sudovima, posebno Sudu BiH u slučajevima ratnih zločina.

I ako se sudska istina, koja je uvijek samo jedan dokumenat u proučavanju rata, uvijek ne poklapa sa naučnim činjenicama, Haški tribunal je često donosio odluke poptuno suprotne utvrđenim naučnim činjenicama, što predstavlja najlošije poglavlje nejgovog rada. Velikonacionalistički plan srbijanskog političkog, akademskog, duhovnog, vojnog i policijskog establishmenta koji se pokušao realizirati u tri različita rata, koji je postao zločinački nije nikada rezultirao presudom, što je u suprotnosti sa naučnim činjenicama. Svi naučni autoriteti koji se bave istraživanjem genocida saglasni su u ocjeni da genocid može izvršiti samo država sa svim svojim organima vlasti.

Institut za istraživanje genocida Kanada još jednom istiće da su osnovni, strateški ciljevi srpskih vojnih, policijskih i političkih lidera u dobroj mjeri ostvareni i čak legalizovani Dejtonskim mirovnim sporazumom. Najmnogobrojniji bosanskohercegovački narod, Bošnjaci su svedeni na jednu četvrtinu teritorija BiH. Na djelu je kontinuirana ofanziva antibosanske politike koja kontinuirano destabilizuje bosanskohercegovačku državu. Upozoravamo da proces stvaranja nacionalnih država na Balkanu još uvijek nije završen. Sa ofanzivom antibosanske politike, defanzivom bosanske politike i nezainteresovanom međunarodnom zajednicom, posebno SAD i EU, BiH bi mogla biti žrtva stvaranja nacionalnih država na Balkanu. Poštovaoci ratnih zločinaca su prvi lideri antibosanke politike.

Još jednom ističemo naučnu cinjenicu da je Republika Srpska predstavlja paradržavnu tvorevinu zločinačkog i genocidnog karaktera koja nije predstavljala nikakav samostalni subjekt,  Ogroman broj dokumentacije potvrđuje da nije bilo Srbije ne bi bilo ni te paradržavne tvorevine. Projekat formiranja jedinstvene srpske države koji egzistira već puna dva stoljeća sadrži dva elementa, prvi je teritorijalna ekspanzija i drugi element je uništenje naroda, pri čemu je na kraju 20. stoljeća nad Bošnjacima izvršen genocid u svim okupiranim mjestima, i u svim gradovima u opsadi.

Na kraju konstatujemo da od kraja agresije i genocida u BiH, žrtve mnogo više traže pomirenje od zločinaca. Žrtve zapravo žele da žive u BiH, koju smatraju zajedničkom državom građana i naroda, i to sa zločincima koji se slobodno kreću. Umjesto da zločinci to prihvate kao put ka boljoj zajedničkoj budućnosti putem institucionalizacije kulture sjećanja, ratni zločinci i dalje rade na ostvarivanju veliko nacionalističkih projekata koji za cilj imaju uništavanje bosanskohercegovačke države.

Institut za istraživanje genocida Kanada