Govor i dova Reisu-l-uleme

 

 

GOVOR I DOVA

REISU-L-ULEME DR. MUSTAFE CERIĆA

(Potočari, šaban 21, 1433/juli 11, 2012)

الحمد لله ربّ العالمين والصلات و السلام علي سيّدنا و نبيّنا محمّد و علي آله و صحبه اجمعين.

لَمّا تَهَيَّأَ رَسُولُ اللهِ (صَلّى اللهُ عَلَيهِ وآلِهِ) لِلْخُرُوجِ إِلَى تَبُوكَ قَامَ خَطِيبَاً، فَحَمَدَ اللهَ وَأَثْنَى عَلَيهِ، ثُمَّ قَالَ: «أَيُّهَا النَّاسُ، إِنَّ أَصْدَقَ الْحَدِيثِ كِتَابُ اللهِ، وَأَوْلَى الْقَوْلِ كَلِمَةُ التَّقْوَى، وَخَيْرَ الْمِلَلِ مِلَّةُ إِبرَاهِيمَ، وَخَيْرَ السُّنَنِ سُنَّةُ مُحَمَّدٍ، وَأَشْرَفَ الْحَديثِ ذِكْرُ اللهِ، وَأَحْسَنَ الْقَصَصِ هَذا القُرآنُ، وَخَيْرَ الأُمُورِ عَزَائِمُهَا، وَشَرَّ الأُمُورِ مُحْدَثَاتُهَا، وَأَحْسَنَ الْهُدَى هُدَى الأَنْبِيَاءِ، وَأَشْرَفَ الْقَتْلَى الشُّهَدَاءُ، وَأَعْمَى الْعَمَى الضَّلالَةُ بَعْدَ الْهُدَى، وَخَيْرَ الأَعْمَالِ مَا نَفَعَ، وَخَيْرَ الْهُدَى مَا اتُّبِعَ، وَشَرَّ العَمَى عَمَى القَلْبِ، وَالْيَدَ الْعُلْيَا خَيْرٌ مِنَ الْيَدِ السُّفْلَى، وَما قَلَّ وَكَفَى خَيْرٌ مِمَّا كَثُرَ وَأَلْهَى، وَشِرَّ الْمَعْذِرَةِ مَحْضَرُ الْمَوْتِ، وَشَرَّ النَّدَامَةِ يَوَمَ الْقِيَامَة«

قُل لَّوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِّكَلِمَاتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَن تَنفَدَ كَلِمَاتُ رَبِّي وَلَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِ مَدَدًا.

Uzvišeni Allah kaže u Kur’anu Časnom:

– I reci im: »Kada bi more bilo tinta da se ispišu riječi Gospodara moga, more bi presahlo, ali ne i riječi Gospodara moga, pa i kad bi bismo se pomogli još jednim sličnim« (Kur’an, 18:109).

I reci im danas i ovdje u Potočarima, sine moj – reci im kada bi Drina, i Sava, i Una, i Neretva bile tinta da se opiše moj bol i muka, moja patnja i moje razočarenje u vas, presahle bi rijeke bosanske prije nego što bi se moj bol opisao, prije nego što biste vi moju muku shvatili,  prije nego što biste vi moju patnju dokučili, prije nego što biste me uvjerili da  hoćete da uklonite tragove genocida protiv mog naroda i da omogućite da se vratim svom domu bez straha za moj život, vjeru, slobodu, imetak i čast.

I reci im, sine moj, jer, vi ste mene izdali, jer vi ste mene ostavili, jer vi meni niste dali da se sam branim, jer vi me niste odbranili od genocida zato što sam Bošnjak musliman.

وَلَوْ أَنَّمَا فِي الْأَرْضِ مِن شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَالْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِن بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَّا نَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ.

Allah, neka je slavljen i hvaljen, kaže u Kur’anu Časnom:

– Da su sva stabla na Zemlji pisaljke, a da se u more, kad presahne, ulije još sedam mora, nebi se ispisale Allahove riječi; Allah je, uistinu, silan i mudar (Kur’an, 31:27).

I reci im, sine moj, još jednom da su stabla na zemlji Bosni pisaljke, a da se u rijeku Bosnu ulije još sedam rijeka, ne bi se ispisale moje riječi bola i tuge za mojim najmilijim, koje sanjam, kojima se nadam, kojim danas ovdje u Potočarima dženazu klanjam i pitam se dokle ću još biti u nemilosnim i nepravednim  rukama ubica mog babe, amidže, dajdže, mog brata i mog druga, dokle će djeca mog naroda učiti u školama da su ubice njihovog babe junaci, a da su njegova braća zbog njihove vjere i nacije  nepoželjna i zato im ne pripadaju nikakva prava?!

Nema razumnog ljudskog bića, nema moralnog čovjeka na svijetu koji može shvatiti da se žrtve genocida u Srebrenici moraju moliti za milost onima za koje se zna da su im ubili roditelja.

Nema i ne može biti nikakvog opravdanja da žrtve genocida u Srebrenici moraju da strahuju od toga ko će im doći da im određuje sudbinu u njihovom gradu i u njihovom domu.

Nema moralnog objašnjenja zašto se šehidsko mezarje ovdje u Potočarima i cijeli grad Srebrenica ne proglasi svetim mjestom, gdje buduće generacije Europe i cijelog svijeta treba da uče i nauče da se više nikad i nikome ne ponovi Holokaust i Genocid na tlu Europe.

Dragi brate i draga sestro, nemoj reći da je teško dobar biti, da je teško pošteno živjeti. Teško je biti zao čovjek, teško je nepošteno živjeti. Dobro je jednostavno, jer je prirodno i ljudsko. Zlo je složeno, jer je neprirodno i neljudsko. Potrebno je mnogo više napora da se bude zao nego dobar čovjek. Zao čovjek je nemiran. Dobar čovjek je miran. Kad misliš da pobjeđuje, zao čovjek gubi. Kad misliš da gubi, dobar čovjek pobjeđuje.  Zato, narode moj, proučimo ovu dovu:

أللهم إليك نشكو ضعف قوتنا، وقلّة حيلتنا، وهواننا على الناس، يا أرحم الراحمين.

 أنت رب المستضعفين، وأنت ربنا.

إلى من تكلُننا؟ إلى بعيد يتجهمننا؟ أم إلى عدو ملّكته أمرنا؟

إن لم يكن بك علينا غضب فلا نبالي ،

 فعافيتك هي أوسع لنامن أن ينزل بنا غضبك، أو يحلّ علينا سخطك.

نعوذ بنور وجهك الذي أشرَقَت له الظلمات، وصَلُحَ عليه أمر الدنيا والآخرة

لك العتبى حتى ترضى، ولا حول ولا قوّة إلا بك.

Molimo Te,

Bože, da tuga bude nada,

da osveta bude pravda,

da majčina suza bude molitva

da se više nikada i nikome ne ponovi Srebrenica!

Bože, budi s nama, a ne protiv nas! Bože, sretno okončaj kraj našeg života, uvećaj naše nade, u zdravlju spoji naše dane i noći, naš put i naša očekivanja upiši u Tvoju milost,  polij grijehe naše Tvojim oprostom, pouči nas da ispravljamo naše mahane, uvećaj nam pobožnost, obdari nas znanjem da  čitamo nove znakove iz Tvoje vjere, Bože, mi se u Tebe uzdamo i na Tebe oslanjamo!

Bože, učvrsti nas na pravom putu, spasi nas od grijeha zbog kojeg ćemo se kajati na Sudnjem danu, olakšaj nam dunjalučke terete, opskrbi nas životom časnih i poštenih ljudi, oslobodi nas i udalji nas od zla zlih ljudi, Tvojom milošću udalji naše očeve, i naše majke, i našu braću, i naše sestre od vatre, o Savršeni  i Svepraštajući, o Plemeniti i Svezaštićujući, o Sveznajući i Svemoćni.

Hurmetom ovih šehida ovdje molimo Te, Bože, da nam grijeh nestane, da nam briga prestane, da nas bolest ostavi, da nas strah napusti, da nas siromaštvo ne prati, da nas bijeda ne vidi, da nas ljenost ne uhvati, da nas krivi put ne prevari, da nas prijatelji ne zaborave, da nas neprijatelji ne progone, da nas izdajnici ne prodaju, da nam narod bude slobodan, da nam  domovina bude ponosna, da nam dom bude siguran, da nam društvo bude pošteno, da nam povratak kući bude uspješan, da borba za istinu i pravdu bude trajna, da nam zajedništvo u vjeri bude omiljeno, da nam život sa komšijama bude dragovoljan.

O Allahu, o Allahu, o Allahu, o Svemilosni, Ti koji si početak za sve početke i kraj za sve krajeve, Ti koji si savršena moć, Ti koji si milostiv prema nemoćnim – miskinima, Ti koji si najmilostiviji od svih milostivh – Ti si Allah, jer drugog boga osim Tebe nema, slava neka je Tebi, mi smo nepravedni prema sebi, Bože, neka je salavat i selam na Poslanika Muhammeda, a.s., na njegovu porodicu i njegove ashabe, i neka je naša zadnja dova: – Hvala Allahu gospodaru svih svjetova! Amin!

يَا أَللهُ يَا أَللهُ يَا أَللهُ، بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، وَيا أَوَّلَ الأَوَّلِينَ، وَيَا آخِرَ الآخِرِينَ، ويا ذَا القُوَّةِ الْمَتِينِ، وَيَا رَاحِمَ المَسَاكِينِ، وَيَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ، لا إِلهَ إِلا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ. وَصَلَّى اللهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَصَحْبِهِ أَجْمَعِينَ، وَالْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ.